Schone energie, slimme materialen en groene grondstoffen, de natuur heeft het allemaal al uitgevonden. Chemici kijken er bewonderend naar. Niet om te kopiëren – “meestal hoeft het niet zo ingenieus” – maar om ideeën te pikken.

Fantastisch’, ‘bloedmooi’, Nederlandse chemici bewonderen de schoonheid van Moeder Natuur. Maar na ‘prachtig’ volgt steevast ‘ingenieus’ of ‘geniaal’. Het enzym, het zaaddoosje of de worm die ze zo bewonderen, hangt niet opgeprikt en ingelijst aan de muur zoals een tropische vlinder; de bewondering geldt vooral voor het kunstje dat de natuur flikt. “Hydrogenase-enzymen zijn zo efficiënt. Duizenden protonen per seconde, zonder dat daar extra energie voor nodig is. Dat is echt ongekend efficiënt”, vertelt een haast jaloers klinkende Joost Reek, hoogleraar supramoleculaire katalyse (UvA). […]

(Chemie Magazine, juli/augustus 2017, p28-32)